M K, dziś w siódmą niedzielę wielkanocną obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Chrystus żył na ziemi tylko 33 lata. Ograniczony był czasem i miejscem. Dlatego pragnie, aby każdy z nas na własną miarę był Jego „przedłużeniem”.
Aby się stał takim drugim Chrystusem, z zachowaniem swej osobowości.
Przez każdego z nas chce On dalej się wcielać, umierać, zmartwychwstawać i zbawiać. Chce się dalej modlić i nauczać – cierpieć i pracować.
W dzisiejszej Ew. słyszymy: że po rozmowie z Apostołami – Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie. Tak, Jezus wstępuje do nieba.
A My, jego uczniowie, zostajemy na ziemi i mamy wszędzie głosić Jego Ewangelię. Słyszymy tu bardzo wyraźne zaproszenie do zaangażowania się w życie, w świadectwo naszego życia chrześcijańskiego, jest to
zaproszenie do bycia przedłużeniem w tym świecie Jezusa Chrystusa.
I bardzo ważne przypomnienie: że Bóg będzie współdziałał z nami i potwierdzał naukę znakami. A więc nie idziemy sami, nie jesteśmy skazani na samotność, na opuszczenie. On nam będzie towarzyszył
i wspierał nas swoją łaską. Tak więc zapalmy się dziś, w tę uroczystość Wniebowstąpienia, do bycia świadkami Jezusa w tym świecie. Postarajmy się czynić każdego dnia jakieś małe dobro, abyśmy kiedyś
znaleźli się w gronie szczęśliwych w domu naszego Ojca w niebie.
Wniebowstąpienie Pańskie, które stanowi tajemnicę zamykającą ziemskie życie Chrystusa i rozpoczyna życie Kościoła. Przypomina nam jednocześnie, że mamy iść przed siebie ze świadomością, że zdążamy do celu, jakim jest niebo, do domu Ojca.
Droga do Nieba wiedzie przez naszą szarą codzienność, w której z jednej strony mamy unikać grzechów, a z drugiej – żyć w stanie łaski uświęcającej. W „Credo” wyznajemy,
że Jezus „wstąpił do nieba i siedzi po prawicy Ojca”. Ta prawda stanowi zaproszenie dla nas wierzących w Niego, abyśmy nie szukali nieba daleko od ziemi. Nie szukali szczęścia dopiero po śmierci.
Ziemia jest pod naszymi nogami, ale niebo jest bliżej, bo w naszym sercu.
Ze spotkania z Panem, który wśród radości wstępuje do nieba, płynie Jego wezwanie – nakaz misyjny: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”.
Odnosi się to do wszystkich ludzi ochrzczonych, którzy w mocy Ducha Świętego wyruszą z orędziem Dobrej Nowiny. I w ten sposób staną się świadkami Chrystusa Zmartwychwstałego.
Radujmy się zatem, że Chrystus Wstąpił w Niebo, bo stamtąd dalej obejmuje nas swoją miłością, opieką i wsparciem. Niebo to pełnia przyjaźni z Bogiem. Niebo już dziś jest pośród nas, jeśli tylko żyjemy w przyjaźni z Chrystusem. Bo najważniejsza jest – nasz obecność i wierność Bogu.
Gdyż wiara wymaga od nas odwagi. Zróbmy więc wszystko abyśmy wszyscy spotkali się razem z Chrystusem w niebie. Uczestnicząc w dzisiejszej uroczystości, przez wstawiennictwo Maryi, która za nami nieustannie oręduje u swego umiłowanego Syna, prośmy, abyśmy wsłuchani w słowo Boga, oddani modlitwie, i aktywni chrześcijańską miłością oczekiwali Jego powtórnego przyjścia w chwale. Amen.
