Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Dzisiejsza Ewangelia rozpoczyna się od słów „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało za życie świata”.
Najświętszy Sakrament to świadectwo miłości Boga do każdego z nas. Bóg staje się tak bliskim, że uniża się i zamyka się w kawałku chleba, aby człowiek mógł się z Nim zjednoczyć.
Każdy człowiek, który przychodzi do świątyni i uczestniczy we Mszy Świętej, przyjmując Ciało i Krew Chrystusa daje wyraz tego, że pamięta o wszystkim, co wydarzyło, w jego życiu i co zostało mu dane przez Boga – z Jego wielkiej miłości. Wielkim dziełem Boga jest – Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej.
Wielkim dziełem jest również to wszystko, co się wydarzy, kiedy wyjdę z tej świątyni, umocniony światłem Bożego słowa i mocą Ciała i Krwi Pańskiej. Fundamentem, źródłem i podstawowym motywem przyjmowania Eucharystii jest przekonanie naszej wiary i miłości o konieczności mojej więzi z Chrystusem. Dopiero wtedy mogę przejść bezpiecznie przez ten świat. Fundamentem jest zaś przeświadczenie – że Jezus jest rzeczywiście pokarmem. Eucharystia jest pokarmem na drodze naszej ziemskiej pielgrzymki.
Jezus pragnie, aby każdy człowiek mógł spożywać ten pokarm. Eucharystia to jest źródło życia.
Uroczystość Bożego Ciała przypomina nam o tym. Za każdym razem, kiedy stajemy wobec Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie, w czasie Mszy Świętej, czy podczas adoracji albo w czasie procesji eucharystycznej, gdzie mamy okazję, aby wyznawać naszą wiarę.
Jest to również okazja, aby modlić się: „Panie przymnóż mi wiary”, aby prosić Jezusa, aby nas uzdrawiał i umacniał. Każda Eucharystia to ofiara niewinnego Jezusa, który przychodzi na świat, aby nas umocnić.
W czasie każdej Eucharystii Bóg przychodzi do nas. Jest obecny realnie i prawdziwie.
Takie jest przesłanie dzisiejszego święta obecność Boga. Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie wychodzi do nas wierzących podczas dzisiejszej Uroczystej procesji, która odbywa się w każdej Polskiej Parafii. Dzisiejsza Procesja i wyjście Jezusa z naszych Kościołów jest obrazem naszego życia, w którym Jezus chce przebywać.
W tym swoim pielgrzymowaniu Chrystus przechodzący przez nasze Parafie upodabnia się do nas. Z nami pielgrzymuje po drogach naszego życia, przecież powiedział: „Ja jestem z wami”. I jest z nami.
Jego obecność pośród nas jest nam szczególnie potrzebna zwłaszcza dzisiaj. Gdy w pielgrzymce naszego życia potrzebujemy przewodnika to On pragnie być dla nas tym – przewodnikiem.
Pragnie nas prowadzić, bo któż zna i rozumie nas lepiej niż On.
W Procesji Bożego Ciała pragniemy oddać cześć Chrystusowi w Najświętszym Sakramencie. Okazać, że jesteśmy razem z Nim, że przyznajemy się do Niego, że nie wstydzimy się swojej wiary,
że czynimy Go naszym przewodnikiem.
Tak jest dzisiaj, gdy uczestniczymy w Procesji. Ale czy tak będzie jutro, gdy pójdziesz do pracy, kiedy staniesz w kolejce czy też przyznasz się do Jezusa? Czy jutro będziesz gotowy manifestować swoją wiarę? Czy będziesz gotowy tak jak dziś iść za Jezusem każdego następnego dnia?
Dziś niesiemy ten Święty Chleb Boże Ciało w uroczystej procesji. Dlaczego? Bo tu jest pokora, która pozwala wejść do tego, co najważniejsze w naszym życiu a więc życia w pojednaniu ze sobą, bliźnimi i z najbardziej pokornym i kochającym Bogiem.
Tu jest właśnie klucz do życia wiecznego. Korzystajmy więc, z tego wielkiego daru od Boga.
A nie zginiemy. Bo kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Amen.
